Posted on: Aralık 6, 2021 Posted by: admin Comments: 0

Bir oyunsun sen, sahnelenen göz perdemin açılışıyla

Göz kapağımın kalkmasıyla kaybolup giden

Buruk imgelerimle yoğrulup da gösterimi bu farklı senaryoların

Kirpiklerimin düğümlenişi saklar her bir ilmeğinde bunları

Bakışlarımızın çarpıştığı noktalardan sonra bir devam ettirme isteğinde

Tüm işleyişim, tek garipseyen meyusum.

Vakur kalmak niyetinde de olsa güçsüz kalır hissiyatıma karşı

Hem daha iyi böylesi onun ağırlığıyla ezilmesindense ciğerlerimin

Aklımdaki döngünün yaşamam için verdiği harcırah yetmezse eğer

Sana muhtaç kalmışlığım apaçıklığıyla durur ortada,

Sol yanımda hissettiğim bir varlık hayali yeter beni durdurmaya

*

Sen kesin sarhoş.” dedin, biliyorum serkeşim hep

Berinde oturup da gözlerini kaçırmamın verdiği ıstırap uyandırırsa beni

Peşinden gelen ayıklık yaklaştırıyor ölmeye, birkaç gece yılı kadar

Kelimelerimi toplayıp arlayamadan yitmeyi kaldıramayacaksa benliğim

Bunun çözümü nedir tam şu anda, bi’ garip sevde ve bîinsaf melekî

Arada yarım arşından az mesafe.

Ancak benim kurduğum tüm girişimler tümüyle gitmiş bizden

Merhametinden nasibini almamış dehlizlerde

Gördüğü gelecek hayalinin merkezindeki siluet peşinde yutuyor çölün kumlarını

Yazıp yazıp duruyorum da aynısını, ne manası var gerginliğin güçlüyse düşümden

Titreşir silgi izlerin sırtımda, hareket edemem yine de

Ben yazarım, çizersin sen; derinimden inşa olan hayalat rabıtının

Nasıl da çözüldüğünü sen tarafa varmadan

Belki değilsin bunun farkında bile

Zaten ben de çıktım farkındalığından, şu pet bardağın içindeki

Birkaç yudumun beynimde yarattığı curcunadan.

27.10.21

Halil İbrahim Ongun
Halil İbrahim Ongun

Ben Halil İbrahim. Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi birinci sınıf öğrencisiyim. Temel olarak edebiyat ve nöroloji ile ilgilenmekteyim. Birkaç senedir şiir ve düzyazı okuryazarıyım.

Leave a Comment